Terwijl je daar lag..

Lieve Naima,

Zelden een sterke dame gezien als jij.
Je hebt gestreden tot jouw laatste adem.

Ik heb je niet vaak kunnen meemaken helaas. Maar onze ontmoeting in het ziekenhuis draag ik mijn hele leven mee.

Jouw lichamelijke krachten namen af.. maar jouw wilskracht nam alsmaar toe.
De wilskracht om van nut te blijven zolang jouw ziel aanwezig was.

Terwijl je daar lag..

Je leefde jouw leven ten volle. Je straalde dat uit. In wat je zei. In hoe je keek. In wat je uitstraalde.
Dit terwijl je lichamelijk bijna niets kon doen. Bijzonder.

Terwijl je daar lag..

Alsof de rollen omgedraaid waren.
Jij leefde. Ik werd geleefd.

Terwijl je daar lag..

..was je er voor anderen.
Je adviseerde jouw lotgenoten op de kamer in het ziekenhuis en gaf ze hoop.
Je gaf jouw Surinaamse vriendin, die geen seconde bij je vandaan was, kracht, wijsheid en een nieuwe naam: Suraya!! MashAllah.

Terwijl je daar lag..

Ik kwam bij jouw op bezoek en werd geconfronteerd met mijzelf.
Ik zag de helderheid en de wilskracht in je ogen.
De rust in je gezicht.
De glimlach zonder aarzeling.
De focus zonder twijfel.

Je hebt mij en vele anderen een nieuw leven gegeven Naima.

En dit allemaal ..

Terwijl je daar lag.

Dank je wel lieve Naima, en rust in aanwezigheid van De Vrede! Amien.

Salaam.

Khalil